ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

Συγκέντρωση στη Νεάπολη Βόλου

 

Το πάνελ με τους εκπροσώπους των συνταξιουχικών οργανώσεων Μαγνησίας

Συγκέντρωση των συνταξιούχων στο Πάρκο της Νεάπολης στο Βόλο πραγματοποίησαν το απόγευμα της Τετάρτης 5 Ιούλη οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις Μαγνησίας, με σκοπό να ενημερώσουν για τις εξελίξεις στις συντάξεις και το Ασφαλιστικό, ένα χρόνο μετά από την εφαρμογή του νόμου-λαιμητόμου 4387/2016 της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Οι εκπρόσωποι των συνταξιουχικών σωματείων έκαναν αναλυτική παρουσίαση της σημερινής κατάστασης που βιώνουν οι οικογένειες των συνταξιούχων, μετά την εφαρμογή των προαπαιτούμενων μέτρων που προβλέπονται από την ψήφιση των τριών μνημονίων. Επίσης, έγινε ενημέρωση για τις συνέπειες των πρόσθετων αντιλαϊκών μέτρων από το 2018, μετά το κλείσιμο της 2ης αξιολόγησης και την ψήφιση του 4ου μνημονίου και την ανάγκη οργάνωσης και συνέχισης της πάλης σε τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο.


Επισήμαναν ακόμη ότι η πάλη, όμως, για συνολική ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής απαιτεί και από τους συνταξιούχους ακόμα πιο μαζική, ακόμα πιο αποφασιστική συμμετοχή στον αγώνα, άνοδο της συμμετοχής στα σωματεία τους, απαιτεί ο θυμός και η αγανάκτηση που νιώθουν απ' τα όσα έχουν υποστεί να μετατραπεί σε οργανωμένη, αγωνιστική δράση.

Mιλώντας ο Γιώργος Ρούσσας, πρόεδρος των Συνταξιούχων του ΙΚΑ N. Μαγνησίας, σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Σας απευθύνουμε αγωνιστικό ταξικό χαιρετισμό, εκ μέρους των Συνεργαζόμενων Συνταξιουχικών Οργανώσεων Μαγνησίας. Και είμαστε εδώ, στη συνοικία της Νεάπολης, ως συνέχεια μιας σταθερής και αδιάκοπης αγωνιστικής δράσης του συνταξιουχικού κινήματος, στον ίδιο δρόμο με το ταξικό εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές που χειροτερεύουν τη ζωή μας, όπως και όλης της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.

Τα νέα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν συμφωνήσει κυβέρνηση και δανειστές, με νέες περικοπές στις συντάξεις μας, επιβολή βαριάς φορολογίας, αυτόματους "κόφτες", έρχονται να προστεθούν στα προηγούμενα καταστρεπτικά μέτρα που τσάκισαν κυριολεκτικά τη ζωή μας, αποτελούν συνέχειά τους.

Όλα αυτά έχουν μετατρέψει τις συντάξεις μας, κύριες και επικουρικές -που είναι πληρωμένες από εμάς σε όλο τον εργασιακό βίο και δεν τις χρωστάμε σε κανένα δανειστή- σε προνοιακά βοηθήματα. Από τα ασφαλιστικά μας ταμεία λεηλατήθηκαν αποθεματικά πολλών δισεκατομμυρίων, κουρεύτηκαν για λογαριασμό των τραπεζών και των επιχειρηματικών ομίλων.

Η Υγεία γίνεται κερδοφόρα επιχείρηση, αντιμετωπίζουμε τεράστιες ελλείψεις σε γιατρούς, νοσηλευτικό προσωπικό, κρεβάτια. Αυξήθηκαν οι κρατήσεις μας για την Υγεία και Υγεία ουσιαστικά δεν έχουμε. Από τη λίστα των φαρμάκων έχουν αφαιρεθεί αρκετά, όπως και ιατρικές εξετάσεις. Πολλές κοινωνικές παροχές έχουν καταργηθεί...

Το Ασφαλιστικό δεν “έκλεισε” και δεν “κλείνει οριστικά”, γιατί όλες οι αντιλαϊκές αποφάσεις που έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα και όλες που λαμβάνονται και τώρα, είναι απαίτηση των επιχειρηματικών ομίλων. Δεν στοχεύουν μόνο στην αφαίρεση κάποιων αποδοχών, αλλά στη συνολική κατάργηση του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης και την ιδιωτικοποίησή της.

Έτσι υπηρετούνται οι ανάγκες του κεφαλαίου, το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης και η προσπάθεια να στηρίξουν την καπιταλιστική ανάπτυξη: Με την κατάργηση όλων των εργασιακών, ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Με λίγα λόγια, τα κέρδη των λίγων προϋποθέτουν τη δυστυχία των πολλών, αυτών που παράγουν με το μόχθο τους όλο τον πλούτο στην κοινωνία.

Σε αυτή τη βάση, συνεχίζουμε τον αγώνα, δίνουμε μαζικά τη μάχη ενάντια στη νέα θανατηφόρα συμφωνία που ψήφισε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και την συμπλήρωσε με τα νέα μέτρα που ψήφισε με άθλιες μεθοδεύσεις τον Ιούνιο μήνα. Γίνεται ακόμα πιο σαφές μετά και την ψήφιση των συμπληρωματικών μέτρων του 4ου μνημονίου ότι ο δρόμος προς την έξοδο από την κρίση είναι ήδη ναρκοθετημένος με βαρβαρότητα διαρκείας για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα.
Αυτός είναι και ο μοναδικός λόγος που διεκδικούμε την απόδοση στο ακέραιο των κύριων και επικουρικών συντάξεών μας, του ΕΚΑΣ, των μερισμάτων. Την επαναφορά της 13ης και της 14ης σύνταξης, τις παροχές στη Δημόσια Υγεία και ό,τι άλλο μας έχει αφαιρεθεί. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών, αντιλαϊκών, φορομπηχτικών νόμων και ανακεφαλαιοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων.

Οι αγώνες μας μέχρι σήμερα είναι μια παρακαταθήκη για το συνταξιουχικό, αλλά και για το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Καταφέραμε να αποκρούσουμε ορισμένα αντεργατικά μέτρα, να εμποδίσουμε άλλα.

Η πάλη, όμως, για συνολική ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής απαιτεί και από τους συνταξιούχους ακόμα πιο μαζική, ακόμα πιο αποφασιστική συμμετοχή στον αγώνα, άνοδο της συμμετοχής στα σωματεία τους, απαιτεί ο θυμός και η αγανάκτηση που νιώθουν απ' τα όσα έχουν υποστεί, να μετατραπεί σε οργανωμένη, αγωνιστική δράση.

Βαδίζοντας σταθερά σε αυτό το δρόμο από κοινού με το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να πιστέψουμε βαθιά ότι σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να ζήσουμε και εμείς και τα παιδιά μας καλύτερα. Το άδικο και εκμεταλλευτικό σύστημα δεν είναι ανίκητο. Αυτά θέλουμε να αλλάξουμε μέσα από τη δράση μας, αυτή είναι η απάντηση στη λογική της απάθειας, του φόβου και στην καταστρεπτική λογική ότι "δεν γίνεται τίποτε".

Tο κριτήριο των "αιτημάτων" που προσπαθούν να επιβάλουν οι κυβερνήσεις είναι αυτό που απαιτεί το κεφάλαιο: Κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης, απελευθέρωση ωραρίων, δραστική μείωση των συντάξεων, περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης κ.ά.
Αυτό το πλαίσιο υπηρετεί την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, την καπιταλιστική ανάπτυξη που είναι υπεύθυνη για την καπιταλιστική κρίση. Αυτό το πλαίσιο γίνεται ουσιαστικά αποδεκτό από τις συμβιβασμένες ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος.

Η δική μας λογική και τα κριτήρια διεκδίκησης είναι στον αντίποδα αυτής της επιδίωξης. Ξεκινάει από την εκπλήρωση των πραγματικών αναγκών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας με βάση τον πλούτο που σήμερα παράγει.
Οι συνταξιούχοι ως εργαζόμενοι έχουν παράξει τεράστιο πλούτο. Όπως, όμως, μας τον καταλήστευε το κεφάλαιο όσο ήμασταν εργαζόμενοι, έτσι μας τον παίρνει και τώρα που είμαστε συνταξιούχοι, βάζοντας στο χέρι τα αποθεματικά των Ταμείων με ...δανεικά κι αγύριστα, ρημάζοντάς τα με τα “κουρέματα” για τη σωτηρία των τραπεζών και των επιχειρηματικών ομίλων.

Ας σκεφτεί κανείς πόσο καλύτερα μπορούμε να ζήσουμε, οι απόμαχοι της δουλειάς, οι εργαζόμενοι και ο λαός, αν αυτός ο πλούτος εκπλήρωνε τις ανάγκες αυτών που τον παράγουν. Σε αυτή τη βάση διαμορφώνεται το διεκδικητικό μας πλαίσιο, αυτό τον πλούτο διεκδικούμε μέσα από τους αγώνες και τη δράση μας».