Κατά
3,9 μονάδες του ΑΕΠ, δηλαδή πάνω από 7 δισ. ευρώ ετησίως, αποτιμά η
ίδια η κυβέρνηση τις περικοπές στις συντάξεις που επέφεραν ο νόμος
4387/2016 (γνωστός ως νόμος Κατρούγκαλου) και οι νομοθετικές παρεμβάσεις
που ακολούθησαν. Το αποκαλυπτικό αυτό στοιχείο καταγράφεται στο
«αναπτυξιακό σχέδιο» που παρουσίασε η κυβέρνηση και κάνει σκόνη όλη την
προπαγάνδα της και την προσπάθεια να συσκοτίσει την πραγματικότητα. Οπως
χαρακτηριστικά σημειώνεται, οι δαπάνες για τις συντάξεις αναμένεται να
μειωθούν από το 17,3% του ΑΕΠ το 2016, χρονιά που ψηφίστηκε ο νόμος -
λαιμητόμος, στο 13,4% του ΑΕΠ το 2020, ενώ η μείωση θα συνεχιστεί και τα
επόμενα χρόνια, απόδειξη ότι οι συντάξεις θα βρίσκονται διαρκώς στη
μέγγενη των περικοπών. Μάλιστα, η κυβέρνηση φτάνει στο σημείο να
κομπάζει για τις «επιτυχίες» της, δηλαδή για την τεράστια αφαίμαξη των
συνταξιούχων, αναφέροντας στο ίδιο κείμενο ότι «από το 2025 και μετά, η
κρατική χρηματοδότηση θα καλύπτει μόνο την εθνική σύνταξη (4,8% του ΑΕΠ)
και δεν θα είναι απαραίτητη πρόσθετη χρηματοδότηση...», ενώ «οι
εισφορές των εργαζομένων και των εργοδοτών (σ.σ. που προκύπτουν πάλι από
τη δουλειά των εργαζομένων) θα αντιπροσωπεύουν σχεδόν όλες τις εισφορές
του συστήματος από το 2026 και μετά». Με άλλα λόγια, πάνω από 7 δισ.
ευρώ θα αρπάζει κάθε χρόνο η κυβέρνηση από ασφαλισμένους και
συνταξιούχους, για να «ταΐσει» την ανάπτυξη για τους μονοπωλιακούς
ομίλους, ενώ το βάρος της χρηματοδότησης από εδώ και πέρα πέφτει
αποκλειστικά στις πλάτες των ασφαλισμένων. Μετά απ' αυτά, πώς να μην
αποσπάσει τα εύσημα εργοδοσίας και Ευρωπαίων «εταίρων» ο αναπτυξιακός
της σχεδιασμός;
