ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΪΟ

Συναδελφισσες, συνάδελφοι.

Η πανδημία του κορονοϊού φανέρωσε τις τεράστιες ελλείψεις του δημόσιου συστήματος υγείας, για τις οποίες το  συνταξιουχικό κίνημα παλεύει σταθερά εδώ και χρόνια. Ελλείψεις που οφείλονται στο ότι όλες οι Κυβερνήσεις είτε έκλεισαν και συρρίκνωσαν τα νοσοκομεία, είτε μείωσαν τη χρηματοδότηση και το προσωπικό στη δημόσια υγεία, για να μας σπρώξουν στον ιδιωτικό τομέα.

Το ότι τα «πήγαμε καλά» σαν χώρα, δεν το χρωστάμε στην κυβέρνηση. Το χρωστάμε στην τεράστια προσπάθεια των γιατρών και των νοσηλευτών, που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για να κρατηθούν όρθια τα νοσοκομεία. Το χρωστάμε στο ότι ο λαός αντιμετώπισε με υπευθυνότητα και αλληλεγγύη την κατάσταση, υπάκουσε στις οδηγίες των επιδτημόνων.

Η κυβέρνηση το μόνο που έκανε όλη αυτή την περίοδο ήταν να μιλά για την «ατομική ευθύνη» για να κρύψει τις δικές της ευθύνες, για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Αντί να αξιοποιήσει τον χρόνο που κερδήθηκε για να ενισχύσει αποφασιστικά τα νοσοκομεία, τα κέντρα υγείας, δεν έκανε απολύτως τίποτα σε αυτή την  κατεύθυνση.

Έτσι παραμένουν τα περίπου 30.000 κενά σε γιατρούς και νοσηλευτές σε όλη την Ελλάδα, την ώρα που 8.000 γιατροί, νέα παιδιά, αναγκάστηκαν να φύγουν στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά. Οι προσλήψεις που έγιναν αυτή την περίοδο ήταν ελάχιστες και όλες με ημερομηνία λήξης. Τα κρεβάτια ΜΕΘ παραμένουν λιγότερα από 1000, την ώρα που σύμφωνα με τους ειδικούς η χώρα μας χρειάζεται τουλάχιστον 3.500 με βάση τον πληθυσμό που έχει.

Αντί η κυβέρνηση να επιβραβεύσει το υγειονομικό προσωπικό μονιμοποιώντας τους χιλιάδες συμβασιούχους και επικουρικούς, συνεχίζει να τους έχει σε αυτό το άθλιο καθεστώς. Μπορεί να μην γίναμε Ιταλία που έβαζαν τους γιατρούς να επιλέξουν ποιος θα σωθεί και ποιος θα πεθάνει, όμως για χιλιάδες χρόνια πάσχοντες αναβλήθηκαν θεραπείες και χειρουργεία, με ότι αυτό σημαίνει για την επιδείνωση της υγείας τους, ή και για την ίδια τους τη ζωή.

Φάνηκε πιο έντονα και η τραγική κατάσταση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, όπου λόγω της συμφόρησης των νοσοκομείων, εξαιτίας του κορονοϊού, έμειναν πίσω θεραπείες, εξετάσεις, συνταγογραφήσεις και ραντεβού. 

Γι΄ αυτό απαιτούμε εδώ και τώρα:

·        Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για τα νοσοκομεία και γενικότερα για την υγεία.

·        Μαζικές προσλήψεις μόνιμων γιατρών, νοσηλευτών και λοιπού προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία και κέντρα       υγείας. Να μονιμοποιηθούν όλοι οι επικουρικοί και οι συμβασιούχοι. Να ενταχθούν στα Βαρέα και ανθυγιεινά. 

·        Να στελεχωθούν τα κέντρα υγείας με όλες τις βασικές ειδικότητες γιατρών, νοσηλευτών και άλλων υγειονομικών.    Να προμηθευτούν με σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό, για να καλύπτουν όλες τις ανάγκες της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας (πρόληψη, θεραπεία, αποκατάσταση), με 24ωρη λειτουργία 365 ημέρες το χρόνο. 

Μπορεί να μείναμε στο σπίτι, αλλά δεν μείναμε σιωπηλοί.

 Όλη την περίοδο της πανδημίας το σωματείο μας μπορεί να προσάρμοσε τη δράση του για να προστατευτεί η υγεία όλων μας, όμως δεν σταμάτησε την αγωνιστική του δράση. Τα μέλη της διοίκησης συμμετείχαν σε όλες τις

αγωνιστικές κινητοποιήσεις,με τους υγειονομικούς στις 7 Απρίλη, με τους εργαζόμενους στα Σούπερ Μάρκετ στις 15 Απρίλη, με όλα τα ταξικά σωματεία στις 28 Απρίλη, στην πανεργατική απεργία της 1^ης Μάη, στις εκδηλώσεις στις 9 Μάη, στην γενική συνέλευση των 120 φορέων της Δυτικής Θεσσαλονίκης, ενάντια στην καύση των απορριμμάτων από την τσιμεντοβιομηχανία «ΤΙΤΑΝ». 

Χρησιμοποιήσαμε όλα τα μέσα που είχαμε στη διάθεσή μας για να έχουμε επαφή με τα μέλη του σωματείου και όλους τους συνταξιούχους.

Τώρα είναι η ώρα να δυναμώσουμε τον αγώνα μας!

Πληρώσαμε πολλά, δεν θα πληρώσουμε ξανά!

Όλοι βλέπουμε ότι ο κορονοϊός επιτάχυνε το ξέσπασμα μιας ακόμα κρίσης του συστήματος. Μίας κρίσης που θέλουν και πάλι να τη φορτώσουν στους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία, για να σωθούν τα κέρδη των λίγων.

Εμείς οι συνταξιούχοι, όπως πάντα, θα είμαστε παρόντες στους αγώνες για να μην πληρώσει πάλι τα «σπασμένα» ο λαός.

Γιατί δεν είμαστε απόμαχοι της ζωής, όπως μας αποκάλεσε ο κ. πρωθυπουργός, είμαστε απόμαχοι της δουλειάς και δουλέψαμε και πληρώσανε για να έχουμε μια αξιοπρεπή ζωή. Γιατί δεν μπορούμε να επαναπαυόμαστε βλέποντας τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας να απολύονται, να μην έχουν δουλειά, να μειώνονται οι μισθοί τους, να δυσκολεύονται να κρατήσουν το μαγαζί τους.

Συνάδελφοι, παλέψαμε και θα παλέψουμε μέχρι να δικαιωθούμε

Στους συνταξιούχους καμία κυβέρνηση δεν μας χάρισε τίποτα! Με τους αγώνες μας σταματήσαμε τα σχέδια των κυβερνήσεων και της ΕΕ να πάνε τις συντάξεις μας στα 360 ευρώ.

Απαιτούμε άμεση:

·        Αποκατάσταση όλων των περικοπών και των απωλειών που μας επιβλήθηκαν στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, στις κύριες και επικουρικές συντάξεις. Να αποδοθούν άμεσα με πολιτική απόφαση, χωρίς προαπαιτούμενα, δίκες και αγωγές, όσα παράνομα και αυθαίρετα έχουν παρακρατηθεί σε κύριες και επικουρικές συντάξεις.

·        Αποκατάσταση της 13^ης και 14^ης σύνταξης και την άμεση επαναφορά του θεραπευτικού τουρισμού, π[ου στις μέρες μας είναι ακόνη περισσότερο αναγκαίος.

·        Κατάργηση όλου του νομικού αντεργατικοί-αντιασφαλιστικού πλαισίου.

·        Επιστροφή των λεηλατημένων αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων. Πλήρης κρατική εγγύηση των συντάξεων και των παροχών. Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στην ασφάλιση και την υγεία. Να δοθεί το ΕΚΑΣ σε όλους τους συνταξιούχους.

ΕΙΝΑΣΤΕ ΣΕ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΑΣ ΑΝΕΙΚΕΙ.

                                                          Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ