Ο δε Γ. Μανιάτης συμπλήρωσε πως δεν είναι δυνατόν να φέρνει η κυβέρνηση μια τέτοια νομοθετική ρύθμιση «χωρίς ούτε μια διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους» βρε αδερφέ. «Διότι», συμπλήρωσε, «μόνο με έναν μεγάλο διάλογο, ανοιχτό και δημοκρατικό, πρέπει να αποφασίζουμε για τέτοιου είδους δικαιώματα».
Από το Ποτάμι ο Ν. Μαυρωτάς ...καλοπροαίρετα πρόσθεσε ότι «αποσύρθηκε προφανώς για να γίνει διεξοδικότερη συζήτηση επί του θέματος και να μην περάσει στα μουλωχτά». Η Ενωση Κεντρώων δεν έβγαλε άχνα, ενώ η ναζιστική Χρυσή Αυγή «το έριξε στο τσάμικο», προσφεύγοντας στον αντικομμουνισμό, στον «μύθο του Πολυτεχνείου» κ.ο.κ., για να αποφύγει να πάρει θέση.
Τελικά είτε ευθέως, είτε με «ήξεις αφίξεις», όλοι ομολογούν τη στοίχισή τους πίσω από ένα κεντρικό ζητούμενο του κεφαλαίου, όπως είναι η περιστολή του απεργιακού δικαιώματος, ως προαπαιτούμενο και «επένδυση» για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητάς του. Ειδικά η ΝΔ «δίνει τα ρέστα της» για να κατατεθεί εκ νέου και να ψηφιστεί το γρηγορότερο δυνατό η αντιαπεργιακή τροπολογία, καθώς βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ να της παίρνει τη μπουκιά από το στόμα και σε μια τόσο εμβληματική για την εργοδοσία «μεταρρύθμιση».
Ολα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις και «κουβέντα να γίνεται»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου